De 35mm lens, ideaal voor reisfotografie
Met mijn vorige camera, de GX9 van Panasonic (Micro Four Thirds), had ik drie verschillende obectieven. Allemaal gingen ze mee in de rugtas tijdens reizen en vakanties. Dat leverde niet alleen extra bagage op, maar ook veel gewissel van lenzen onderweg. Want het ene standpunt gaf een mooiere foto met een groothoeklens, net wat later zag ik een foto voor me die het beste met een zoomlens gemaakt kon worden, en even later wilde ik eigenlijk weer terug naar de groothoek. Met mijn nieuwe camera besloot ik het allemaal anders te doen. Een full-frame met primelens. Maar welke dan?
Als je minder wilt wisselen tussen lenzen kun je natuurlijk voor een uiterst veelzijdige lens gaan, die van groothoek naar zoom kan, met een zo ver mogelijk bereik. Maar alle zoomlenzen zijn uiteindelijk een compromis wat betreft de kwaliteit. Want ik wilde eigenlijk een lens die lichtsterk was, groothoek heeft, maar ook wel wat tele. Voor de Sony A7 III, waar ik mijn oog op had laten vallen, kom je dan al snel uit op bijvoorbeeld de 24-70mm. De lichtsterke variant, F2.8, is echter aardig aan de prijs en is ook weer niet súper lichtsterk. En zo breidde ik mijn zoektocht uit naar primelenzen.
Onder de primelenzen is de 85mm een veelgebruikte. Je ziet ze vaak in de tas van bruilofts- en portretfotografen. Ze leveren dan ook, zeker de meest lichtsterke, prachtige beelden op met een kleine scherptediepte. Het nadeel van deze lenzen is dat ze een stuk minder veelzijdig zijn dan lenzen met wat meer groothoek. Voor op reis zijn ze dan ook minder geschikt, met name als je wat meer context in je foto’s wilt leggen. 85mm-objectieven zijn wat minder sterk in het vertellen van het héle verhaal, om het zo te zeggen, maar wel erg sterk in het vastleggen van details. Voor reisfotografie met een full-framecamera kom je dan ook al snel uit op andere lenzen, zoals de 20mm, 24mm, 35mm of 50mm.
Die eerste twee vond ik dan weer teveel groothoek hebben, waardoor je ook vervormingen aan de randen krijgt als je veel diepte in je foto’s hebt (voorgrond die doorloopt naar de achtergrond). Ergens las ik dat de 35mm qua beeld eigenlijk precies overeenkomt met wat je als mens in je blikveld kunt zien. Ik besloot dan ook de gok te wagen en de 35mm te kiezen als eerste lens bij mijn Sony A7 III. Maar welk diafragma dan, en welk merk? Na heel wat review- en vergelijkingsfilmpjes te hebben gekeken kwam ik uit bij een lens van Sony. Dan heb je de keuze uit de 1.4, 1.8 en 2.8, als je naar diafragma gaat kijken. Omdat ik fan ben van spelen met scherptediepte, én ook graag wil experimenteren met nacht- en avondfotografie, was een zo groot mogelijk diafragma mijn leidraad en koos ik voor de 1.4.
Hoe bevalt de 35mm?
Na zo’n anderhalve maand foto’s maken met mijn nieuwe camera en lens, ben ik ervan overtuigd dat deze samenstelling op dit moment voor mij het beste van alles biedt. Veelzijdigheid, kwaliteit, en plezier in het foto’s maken. Om te illustreren welk soort foto’s je allemaal kunt maken met de 35mm F1.4 van Sony laat ik je hieronder wat foto’s zien die ik de afgelopen tijd gemaakt heb. Van de mooiste haarscherpe landschappen tot gedetailleerde portretten, van (bijna) macro tot (bijna) groothoek. En wil je echt groothoek, dan kun je natuurlijk altijd nog heel eenvoudig foto’s aan elkaar plakken.
Micro Four Thirds en APS-C alternatieven
Heb je zelf geen full-frame camera maar ben je wel op zoek naar een lens met een soortgelijk gezichtsveld? Voor MFT is de vergelijkbare lens een 17mm (bijvoorbeeld die van Olympus). Iets groter of kleiner gezichtsveld geven de Panasonic 15mm en 20mm. Voor APS-C formaat is het equivalent ongeveer 20-24mm.
